Nu een gedicht

van Karel Numan

Welkom > Het water een meer > Verdwenen in een leeg land > wij treuren
 

wij treuren

 

wij treuren
we kijken naar het stromen
van de dagen
en weten niet
vanwaar en waarnaartoe
licht en schaduw
gaan als zwepen door de lucht

 

 

 

 


het laatste
is de harde grens
tussen
het lokkende verleden
en wat je doet
terwille van het gaan
door eigen niemandsland