Nu een gedicht

van Karel Numan

Welkom > Het water een meer > Verdwenen in een leeg land > Van paradijs
 

Van paradijs

 

Van paradijs
tot doolhof dwaal

je en vergrijst.
Je spreekt de taal

van niemandsland,
van daad en feit.

Met eigen hand
schep je de tijd,

brengt orde aan
in wat je ziet.

Je wilt bestaan
en gaat teniet.