Nu een gedicht

van Karel Numan

Welkom > Het water een meer > Verdwenen in een leeg land > lege dijken
 

lege dijken

 

lege dijken
en
versleten terpen
sloten nergens heen
en windwijzers
als schepen op het droge
dat is een dorp

 

 

 

 


grijze vingers
sluiten zich
om stokken
en om knikkers
de vluchtigheid
van dromen
langs de weg