| |
Om niet gevraagd, om niet gegeven,
Om niet gevraagd, om niet gegeven,
ik wil niet weten dat we gaan,
we zijn er en het duurt maar even.
Alles om ons schijnt te leven
niet afhankelijk van waan,
om niet gevraagd, om niet gegeven.
Brieven hebben we geschreven,
we hebben op perrons gestaan -
we zijn er en het duurt maar even.
We zijn naar elkaar toe gedreven,
we raakten elkaar toegedaan,
om niet gevraagd, om niet gegeven.
Het eigene is heel gebleven,
we kijken elkaar zoekend aan -
we zijn er en het duurrt maar even.
We trachten woorden te verweven
tot de zin van ons bestaan,
om niet gevraagd, om niet gegeven,
we zijn er en het duurt maar even.
|
|