Nu een gedicht

van Karel Numan

Welkom > Het water een meer > Verdwenen in een leeg land > Niets rechtvaardigt wat bestaat
 

Niets rechtvaardigt wat bestaat

 

Niets rechtvaardigt wat bestaat
geen enkel ding onder dingen,
misschien weet jij waarom het gaat.

Ik ben degeen die gadeslaat
en leeft uit zijn herinneringen,
niets rechtvaardigt wat bestaat.

Ik ben de dood met een gelaat
en loop in cirkels en in kringen,
misschien weet jij waarom het gaat.

Jij bent degeen die met mij praat
je ogen je bespiegelingen,
niets rechtvaardigt wat bestaat.

Jij bent het die mij leven laat
al kan niets je daartoe dwingen,
misschien weet jij waarom het gaat.

We schiepen elk een eigen maat
maar beiden zijn we vreemdelingen:
niets rechtvaardigt wat bestaat,
misschien weet jij waarom het gaat.