Nu een gedicht

van Karel Numan

Welkom > Het water een meer > Verdwenen in een leeg land > de vingers
 

de vingers

 

de vingers
van de nacht
rukten je ogen uit
en blind
ken je de werkelijkheid
van angst
en onverzadigbare hoon

 

 

 

 


luisterend
liep je
naar buiten
een woestijn van blauw en groen
sloeg neer
wat naderde
voorbij de grens