Nu een gedicht

van Karel Numan

Welkom > Het water een meer > Verdwenen in een leeg land > het luistert in me 
 

het luistert in me 

 

het luistert in me
naar de stilte
van het dode dorp
ik waar er
zonder ogen rond
en tast naar beelden
in een verre nacht

 

 

 

 


het luistert in me
maar de wegen zijn verlaten
de huizen dicht
en in de berm de bomen
kaal
er lopen
barsten door de hemel