Nu een gedicht

van Karel Numan

Welkom > Het water een meer > Verdwenen in een leeg land > Lief, doe me geloven dat je wacht
 

Lief, doe me geloven dat je wacht

 

Lief, doe me geloven dat je wacht
en tel niet de versluieringen -
ach, wist ik maar waarom je lacht

de dagen schonken wat ik dacht
de dromen van de stervelingen -
lief, doe me geloven dat je wacht

duister was de wilde jacht
op wat verborgen stemmen zingen -
ach, wist ik maar waarom je lacht

lang en bitter woei mijn klacht
door het donker van de dingen -
lief, doe me geloven dat je wacht

niets dat de verlossing bracht
niets dan vragen leegte kringen -
ach, wist ik maar waarom je lacht

de zon rijst vlammend in de nacht
van sterren en herinneringen -
lief, doe me geloven dat je wacht
ach, wist ik maar waarom je lacht