• Welkom
• Nu wacht op niemand
• Het water een meer
• Verdwenen in een leeg land
  • De wilgen aan de overkant 
  • De wilgen aan de overkant
  • Om niet gevraagd, om niet gegeven,
  • Je ogen, lief. Waarom getreurd?
  • Lief, doe me geloven dat je wacht
  • Wie spreekt er over jagen? De kling?
  • De tijd
  • zwijgend
  • ik strompel terug
  • ik heb gedacht
  • de vingers
  • de ogen grenzen
  • de ruimte van het huis
  • er is geen denken aan
  • niemand zei het
  • over de huizen
  • half uit het land
  • het ruisen van de wind
  • soms
  • het was de plek
  • zo zou het moeten zijn
  • voor het huis
  • de mensen boodschappers
  • het is
  • elke ochtend weer
  • zo is mijn wereld
  • zo is mijn wereld 
  • naar waar signalen
  • het luistert in me
  • het luistert in me 
  • het luistert in me   
  • er is geen terugkeer
  • Gelijk een kind
  • Gelijk een kind 
  • Dit is het hoofd
  • Denken weerstaat
  • Al doende komt
  • Maar de dingen   
  • Dit is het hoofd  
  • Van paradijs
  • In elk begrip
  • Dit is het hoofd 3.
  • Dit is het hoofd 4.
  • Je ligt verstrooid
  • Zintuig en drift
  • Het hele dorp
  • in tijden
  • de ouders
  • pas later
  • pas later 2
  • pas later 3
  • en ik ga terug
  • Zoek niet
  • er is
  • er is 2
  • het gaat om
  • het is volmaakt
  • de weg
  • het is volmaakt 2
  • wij treuren
  • het laatste
  • lege dijken
  • er voorbij de dood
  • grijze vingers
  • uit de schemering
  • je moet weten
  • je moet weten 2
  • langs de lege erven
  • niet weten
  • niet weten 2
  • alle wegen
  • het dorp
  • De ogen op een droom gericht
  • Niets rechtvaardigt wat bestaat
  • Ik heb je lief om het begin
  • Gaan we?, vraag ik, maar je rijgt,
  • Ik aarzel en je ziet me aan,
  • Tussen duisternis en licht
• De weg de weg naar jou
• Water en water
• Het begin van wonen
• Is er een weg men zegt het
• 26 haiku’s voor Roel
• Ondertussen scharrelt de tijd rond

grijze vingers

grijze vingers
zoeken
in het donker
tussen de sterren
de gezichten
van de woorden
het ontbrekend wit

om de schemer
van de schuren
hangt
de blauwe dag
een wereld
die herinneringen weeft
kruipt door de kieren