Nu een gedicht

van Karel Numan

Welkom > Het water een meer > Verdwenen in een leeg land > Denken weerstaat
 

Denken weerstaat

 

Denken weerstaat
zichzelf. Elk spoor

loopt dood of gaat
terloops teloor

in dubbel spel
van eeuwigheid.

Geen tijd, geen cel
voelt zich bevrijd

door wat hier huist.
Zolang verweer

het denken kruist
neemt niets een keer.