zo
zo
Zoals het bospad ophoudt, doodloopt in de struiken
zoals een hond daarna verloren verder holt
zoals je gouden magma tot gebeente stolt
zoals je wegvalt uit veelarmige gebruiken
zoals je adem wegvloeit uit zijn witte kruiken
zoals Jaggernauth over aanbidders rolt
zoals een kind blij lacht als het zijn speelgoed molt
zoals de vis gedreven wordt tot in de fuiken
zo gaan wij mensen om met ondergang en dood
zo komen we een praatje makend door de dag
zo vinden we de weg die leidt uit moeders schoot
zo vrezen wij de dragers van een blind gezag
zo godvergeten spelend worden wij begraven
zo worden we opgeschrokt door de zwarte raven
|