de wereld is niet groter
de wereld is niet groter
al even blijft alles staan
en niet eens overal
geen grote schokken
de laatste honderdduizend jaar
wat koud nu en dan
of wat warm of nat of wat droog
maar verder stabiel
zelfs de stoplichten doen het
de treinen rijden
weinigen spelen de baas over velen
martelend gevangen zettend
moordend -
kortom, alles en iedereen werkt
en vóór alles de angst
zorgvuldig verscholen
achter stropdassen in handschoenen
staatsveiligheidsdiensten
in gebeden en dromen
af en toe een bomgordel
een mijn een automatisch pistool
een scheldkanonnade
een ingezonden stuk
maar verder geen malheur
iedereen slaapt rommelt
en sappelt
verdient zijn of haar centen
en beschouwt de situatie
niet als rooskleurig mogelijk
maar wel als pensionabel
‘we hebben er recht op’
de wereld is niet groter
dan een kamer
wie naar buiten stapt
dondert de ruimte in
en dan is het nu al voorbij
lang lichtjaren lang geleden
‘o, en voorgoed voorbij’
|