| |
Deze kamer grenst aan het ravijn,
Deze kamer grenst aan het ravijn,
dat hier de diepte heeft van een heelal en
de breedte van de afstand tussen zijn
en niet zijn. Niets kan ons hier tegenvallen.
Het leven is er kort, het hart is klein,
alleen de ruzies, ja, de ruzies knallen.
We tellen de momenten zonder pijn
en sterven hier veelvuldig met zijn allen.
De meeste tijd tref je de kamer stil,
zo stil als het geluid van roepen, ver
en onverstaanbaar; geordend door de dingen
en de doden worden stervelingen
onverstoorbaar; er is hier geen verschil
tussen een straatlantaarn en een ster.
|
|