| |
Geklemd ligt tussen land en zee het duin,
Geklemd ligt tussen land en zee het duin,
de smalle strook waarin de rozen bloeien,
waar in de zomer vergezichten gloeien
alsof het licht sneeuwt in de oudste tuin.
Je klimt en daalt voorbij het groen en bruin
waarin de vogels op de stille dagen
zingend de herinnering verjagen
aan de mythe van verloren zijn.
Hier wandel je en ziet hoe alles is
ontstaan en zal vergaan in weer en wind.
Er is slechts dit. Er is geen handeling.
Bevrijd van dromen en van elk gemis
is het bestaan het enige wat bindt
aan geur en duur van onze wandeling.
|
|