• Welkom
• Nu wacht op niemand
• Het water een meer
• Verdwenen in een leeg land
• De weg de weg naar jou
• Water en water
• Het begin van wonen
  • Dit is de kamer
  • Dit is mijn huis
    • Het vroege land is stil - ik ken de reden -
    • Wie sterft doet niet meer mee, is weg. Verlaten
    • Vermoeid zit ik en luister naar het leven.
    • Dit is mijn huis, mijn stevig huis. Het stort
    • De godheid stond geleund tegen de aarde
    • Er is geen antwoord, en er is geen vraag.
    • De wegen lopen door de taal, het land
    • Achter deze stem, voorbij de tijd,
    • De tijd kent geen genade, maar is wel ...
    • Afgebakend en niet eindig, dat
    • Stel, dit is het laatste wat we zagen,
    • De grenzen van het land: het riet waarlangs we gaan
    • Van wie stierf krijg je geen antwoord. Een vraag
    • Vlak voor mijn oog begint de eeuwigheid,
    • We zijn publiek, dompteur en paard ineen,
    • Je strekt je hand. Wat wil je? Raken, strelen,
    • Ik denk aan je en zie je, op het punt
    • Elke dag de ronde langs de grens;
    • De landen in je uitgestrekt als een woestijn
    • Wij bouwden op de voeting van de tijd
    • Ik hoop voor jou dat er een overkant
    • Wonen is je huid aanpassen, niet
    • Ik zie de doden de rivier af drijven.
    • De dood speelt met zijn prooi, en dat ben jij.
    • De goden zijn geen voorstelling of beeld.
    • De afstand tussen zijn en niet zijn is
    • De wereld wordt soms eensklaps actueel
    • Je ligt daar zo van alleman verlaten,
    • Bestemd, verstomd, gestrand en dan te koop
    • Wie het eerste woord had, moeten we verzinnen.
    • We wisselen geen woorden meer, het is
    • Herinneringen stromen langs, je bent
    • Je praat alsof de bronnen van de Nijl
    • Je sliep en in je slaap, zoals het hoort,
    • Je sprak zoals alleen jij spreken kon,
    • Toen zagen we direct dat dit het goud
    • Ik luisterde en wist niet wat ik hoorde
    • We zaten samen aan de stroom, een tijd,
    • Een graf is koud, het vuur is uitgedoofd.
    • Wie stel ik vragen over zon en maan,
  • Glimlach naar niets
• Is er een weg men zegt het
• 26 haiku’s voor Roel
• Ondertussen scharrelt de tijd rond

Dit is mijn huis, mijn stevig huis. Het stort

Dit is mijn huis, mijn stevig huis. Het stort
niet in wanneer ik ‘s ochtends wakker word
en iedereen, zich van geen dood bewust,
zich buigt over mijn resten, mijn tekort.