het wiegende water
de eenvoudige woorden in de zee
van de taal
ze zwemmen in scholen
op de vlucht voor hun vijand
en op zoek naar hun voedsel
mijn hersens
het water waarin ze zich voelen
als vis
zijn te groot voor de woorden
waarover het gaat
ik kan ze niet volgen
hun route geheim als het duister
waarin ze bewegen
ik word ze gewaar
als ze schichtig en flitsend
cirkelen cirkelen
rondom mijn ogen
op weg naar geboorte en dood
en dan schrijf ik ze op
en ze liggen daar stijf en bevroren
tussen het ijs
van mijn vingers als plankjes
die ik maar doop in het wiegende
water tot ze ontdooien
als eenvoudige woorden uit de zee
van de taal