Nu een gedicht

van Karel Numan

Welkom > Nu wacht op niemand > Ik blijf maar wachten
 

Ik blijf maar wachten

 

Ik blijf maar wachten
tot  ik ben gesloopt
of word verbrand als loof.

Niet de verandering
treft  als de bliksem
maar het verdwenen zijn.

Zoals de wereld was
toen ik haar leerde kennen
blijkt ze bewaard.

De dromen en gevoelens
die vernietigd worden
tot herinneringen.

De bocht is weg
het water is verdwenen
de huizen staan er nog.